Veelgestelde vragen
Antwoorden
Het hier naar toe halen van buitenlandse honden is geen oplossing, je moet het probleem toch ter plaatse aanpakken?
Daar heeft u deels gelijk in. Natuurlijk is het van groot belang dat ter plaatse het probleem wordt aangepakt. Echter, de mentaliteitsverandering bij de bevolking in landen als Griekenland, Turkije, Spanje en India kost dusdanig veel tijd (decennia) dat in de tussentijd vele honden de dupe worden. Op veel plekken waar dierenbeschermers zwerfhonden onvruchtbaar maken, een merkteken geven, en weer uitzetten (het zgn. ''neuter and return'') worden de honden helaas naderhand alsnog door de plaatselijke bevolking -en zelfs de gemeente- gedood.
Een belangrijk deel van het probleem is dat de populatie zwerfdieren voornamelijk veroorzaakt door hondeneigenaren die hun hond keer op keer nestjes laten krijgen en de ongewenste jonge honden (al dan niet samen met moeder) op straat zetten. Ook laten veel hondeneigenaren hun honden gewoon op straat rondzwerven en kijken er nauwelijks naar om. Het lijkt dus belangrijker te zijn om de honden mét baas te laten steriliseren dan de zwerfhonden. Helaas blijkt dit vooralsnog moeilijk, zelfs als het gratis wordt aangeboden willen de hondeneigenaren in zuidelijke landen hun hond vaak niet laten 'helpen'. De contactpersonen van AAI in het buitenland worden door AAI aangemoedigd én financieel gesteund om zoveel mogelijk honden mét eigenaar onvruchtbaar te laten maken. Dit heeft redelijk succes; de houding van de bevolking verandert erg langzaam maar gestaag.
De asielen in Nederland zijn toch al helemaal vol, waarom haalt AAI dan buitenlandse honden hierheen?
Iedere hond die in een asiel zit is er natuurlijk een teveel, of dat nu in Nederland is of in het buitenland. Echter, in de Nederlandse asielen zitten naar verhouding niet zoveel honden en vooral mensen die op zoek zijn naar een ongecompliceerde, kleine of jonge gezinshond kunnen vaak moeilijk terecht bij de Nederlandse asielen, of ze komen op een wachtlijst te staan. Vrijwel alle honden (90%) die in de Nederlandse asielen zitten worden geplaatst, de meesten al op korte termijn. De buitenlandse honden hebben het naar verhouding zoveel slechter; ze hebben nauwelijks kans op een tehuis ter plaatste, de medische verzorging is nihil en de meeste buitenlandse honden sterven dan ook een akelige dood door vergiftiging, afschieten, ophangen, aanrijdingen, etc. Het maakt niet uit of u nu een Nederlandse asielhond neemt of een buitenlandse hond via Stichting AAI, maar adoptéér i.i.g. een hond in plaats van een hond te kopen bij een handelaar of fokker. Door een (ras-)hond te kopen i.p.v. een hond te adopteren die het nodig heeft werkt u in feite mee aan het hondenprobleem in de wereld. Voor iedere rashond die gekocht wordt bij een handelaar of een fokker, wordt een hond in nood de kans op een goed tehuis ontnomen. Er zijn al té veel honden op deze wereld dus draag daar niet aan bij door het fokken te stimuleren!
Hebben buitenlandse honden niet allerlei ziektes?
Er komen in sommige zuidelijke landen inderdaad een paar ziektes voor die we hier in Nederland nog niet hebben. Echter, de meeste van deze ziektes kunnen door Stichting AAI vooraf getest worden (nog in het land van herkomst) en zo nodig kan de hond behandeld worden. Hierover kunt u meer lezen op deze website onder de knop Diversen/Hondenziektes. Stichting AAI laat uiteraard geen honden naar Nederland komen die positief getest zijn op deze ziektes. Daarnaast wordt iedere hond die hierheen komt volledig gevaccineerd (ook tegen rabiës/hondsdolheid). Overigens hebben de meeste bastaardjes altijd nog minder gezondheidsproblemen dan de gemiddelde rashond (die d.m.v. steeds weer herhaalde inteelt tot stand is gekomen).
Buitenlandse honden zijn een vrij leven op straat gewend, die kun je toch niet in huis houden?
Voor veel buitenlandse honden is een leven in huis iets totaal nieuws. Maar het feit dat een hond in zijn leven tot dan toe nooit in huis heeft gewoond wil absoluut niet zeggen dat hij daarvoor nooit meer geschikt is. Zelfs de honden die jarenlang aan een ketting hebben gelegen vinden het heerlijk om in een huis te wonen en lid van het gezin te zijn. Hoewel de meeste door AAI geplaatste honden voordien geen trauma's hebben meegemaakt, ontpoppen ook getraumatiseerde honden zich -al dan niet met wat geduld en begeleiding- tot lieve sociale huishonden. In de loop der jaren is ons steeds weer gebleken dat honden een verbazingwekkend aanpassingsvermogen hebben!
Buitenlandse honden hebben geen goede socialisatie gehad, krijgen ze hier in Nederland niet allerlei gedragsproblemen dan?
Het belangrijkste is dat een hond in de eerste maanden van zijn leven enig contact heeft gehad met mensen. Dit is bij alle honden die Stichting AAI plaatst het geval. Stichting AAI laat in principe geen ongesocialiseerde honden naar Nederland komen. Of een hond gedragsproblemen ontwikkelt hangt vooral van de opvoeding door de baas af, maar dat geldt uiteraard ook voor Nederlandse (ras-)honden. Zelfs een hond die jarenlang buiten heeft geleefd zal over het algemeen zonder problemen een zindelijke, aanhankelijke, huis- en gezinshond worden.
Kan ik niet beter een rashond nemen, met een bastaard weet je toch niet hoe het karakter is?
Gelukkig kan Stichting AAI dankzij de goede contacten met de samenwerkende buitenlandse asielen/opvangcentra over het algemeen heel goed inschatten hoe het karakter en het gedrag van een hond is. Daarnaast worden veel honden eerst bij een gastgezin in Nederland opgevangen zodat er nog meer informatie is over hoe de hond zich binnen een gezin gedraagt. Er wordt altijd naar gestreefd een bij de hond passend baasje te vinden. Overigens heb je bij rashonden binnen het ras ook verschillen in gedrag en karakter. Houd er wel rekening mee dat een hond zich in een nieuw tehuis toch anders kan gedragen dan in het vorige tehuis (wat voor rashonden uiteraard ook geldt).
Ik heb op de AAI-site een hond gezien die ik graag wil adopteren maar ik wil eerst nog op vakantie, kan Stichting AAI de hond voor mij vasthouden tot ik terug ben?
We raden mensen aan om pas naar een nieuwe hond te gaan kijken op het moment dat ze deze ook daadwerkelijk op korte termijn in huis kunnen nemen. In het belang van de hond willen wij deze graag zo snel mogelijk een goed tehuis bezorgen. Het is t.o.v. de hond niet eerlijk hem nog een lange tijd bij het opvanggezin te laten zitten omdat hij daar steeds meer went en dit als zijn nieuwe tehuis gaat beschouwen. Daarnaast heeft Stichting AAI de opvanggezinnen hard nodig om nieuwe honden te kunnen redden. Over het algemeen is het geen probleem om -na overleg- de hond nog een weekje bij het opvangadres te laten zitten, maar dit hangt ook af van de wens van het opvanggezin, of er meerdere geschikte nieuwe baasjes zich gemeld hebben en of er op dat moment nog andere honden zijn waarvoor wij dringend het opvangadres nodig hebben.
Kan ik bij AAI een hond op proef krijgen?
Nee, in principe geven wij geen honden op proef mee aangezien dit voor de hond over het algemeen niet prettig is. Vooraf kunnen de AAI-medewerkers een goede inschatting maken of een hond in de betreffende gezinssituatie zal passen. Mocht dit onverhoopt niet zo blijken te zijn, dan zal AAI proberen om met adviezen e.e.a. alsnog in goede banen te leiden en als het niet anders kan komt de hond uiteraard weer terug bij AAI. Natuurlijk is het geen probleem om -wanneer de hond al in Nederland is- de hond bij het gastgezin te bezoeken (eventueel meermalen) en bijvoorbeeld met hem te wandelen, zodat u toch een goede indruk van de hond kunt krijgen.
Stel dat ik een hond van Stichting AAI neem en het blijkt toch niet te gaan, wat dan?
Uiteraard proberen we vooraf, in overleg met u, te beoordelen of de betreffende hond een goede keus voor uw thuis- en gezinssituatie zal zijn. Mochten zich er onverhoopt achteraf toch problemen voordoen, dan zullen we uiteraard proberen om door middel van adviezen voor gedrag en opvoeding e.e.a. weer in orde te krijgen. Mocht blijken dat de hond toch niet geschikt voor u is, dan zal AAI de hond herplaatsen naar een tehuis dat beter past bij het gedrag/karakter van de betreffende hond.
Ik zit nogal krap bij kas, kan ik bij AAI een hond op afbetaling krijgen?
Nee, AAI geeft geen hond op afbetaling mee. Wanneer u al moeite heeft de aanschafvergoeding te voldoen, kunt u zich afvragen of u überhaupt wel financieel in staat bent om een hond te hebben. De aanschafvergoeding van een hond is maar een schijntje in vergelijking met de algemene onderhoudskosten die een hond met zich meebrengt. Denk aan voederkosten, kosten voor vakantieopvang, trimkosten (bij de honden met een lange vacht) en last but not least: de dierenartskosten. Nog afgezien van de gewone dierenartskosten als vaccinatie, parasitaire behandelingen, en sterilisatie/castratie (wanneer dat nog niet gebeurd was bij aanschaf), kunt u ook met hoge kosten te maken krijgen als uw hond ziek zou worden of gewond zou raken. Een ziektekostenverzekering voor de hond is sowieso aan te raden maar houd er rekening mee dat in de meeste gevallen maar een deel van de rekening door de verzekering wordt vergoed en dat sommige aandoeningen zijn uitgesloten door de verzekering.
Wat voor ras is mijn AAI-hond?
Als er door Stichting AAI geen ras bij de hond vermeld is, betekent dit in bijna alle gevallen dat de hond afstamt van een lange lijn van andere bastaardjes en er dus geen etiketje op geplakt kan worden. Vaak is wel een grove inschatting te maken van het type hond (jachthond, herdershond, berghond, schoothond, etc.). Mensen maken nogal eens de fout zelf te denken te weten welk ras er in zit, zo worden ruwharige hondjes vaak terriers genoemd ook al is de kans erg klein dat er iets van een terrier in zit. In het land van herkomst worden nu eenmaal weinig rashonden aangetroffen. Uiteindelijk is dit echter een voordeel want bastaardjes zijn over het algemeen gezonder en sterker dan rashonden.
Hoe gaat het in z'n werk als ik een hond van Schiphol ga ophalen?
Dit wordt vooraf met u besproken, maar in het algemeen zal de AAI-vrijwilliger op Schiphol met u afspreken bij het Meetingpoint. Daar wordt het tekenen van het contract gedaan en krijgt u verdere info over de procedure. Tegen de tijd dat de honden door de douane komen, gaat u samen met de AAI-vrijwilliger daar naar toe, wordt de hond aan u overgedragen en ontvangt u tevens de papieren van de hond (paspoort e.d.). Niet iedere hond zal na de stressvolle reis al meteen mee willen lopen aan de riem dus houd er rekening mee dat de hond soms zal moeten worden gedragen. Ook is het aan te raden om een eigen riempje en halsbandje mee te nemen, alsmede een keukenrol en plastic zakjes voor ‘ongelukjes' op de luchthaven. Als u nog een eind met de auto moet reizen is het voor de hond prettig om even de gelegenheid te hebben zich buiten te ontlasten en om een beetje te eten en te drinken.
Ik moet een contract/bruikleenovereenkomst voor de hond tekenen, waarom is dat?
Stichting AAI wil zo zeker als mogelijk weten dat de hond een goed leven krijgt. Dit doen we door de nieuwe baasjes er o.a. voor te laten tekenen dat ze de hond goed zullen verzorgen en dat ze hem nooit zullen weggeven, verkopen of er mee zullen gaan fokken. In de uitzonderlijke situatie waarin blijkt dat mensen de hond verwaarlozen of mishandelen, heeft Stichting AAI dankzij het getekende contract een middel in handen om de hond te helpen en hem een beter tehuis te bezorgen. Ook kunnen we dankzij het contract voorkomen dat de honden die Stichting AAI naar Nederland haalt ooit in het asiel terecht komen of doorverkocht worden en op die manier ''verdwijnen''.
Waarom moet ik mijn AAI-teefje laten steriliseren?
De meeste volwassen AAI-honden die naar Nederland komen zijn al gesteriliseerd/gecastreerd, maar in sommige gevallen was daar ter plaatse geen gelegenheid voor of was de hond nog te jong. De reden dat Stichting AAI wil dat teefjes z.s.m. onvruchtbaar worden gemaakt is dat er nu eenmaal al teveel honden op de wereld zijn en Stichting AAI wil op geen enkele manier verantwoordelijk zijn voor het bijdragen aan dit probleem. Daarnaast kan het steriliseren bij de teef allerlei gezondheidsproblemen voorkomen. Ongesteriliseerde teefjes krijgen uiteindelijk bijna altijd baarmoederontstekingen en/of melkklierkanker (borstkanker) en zeker op latere leeftijd kan dit voor ernstige problemen zorgen. Zeker wanneer een teefje al op jonge leeftijd wordt gesteriliseerd is de kans op die problemen bijna nihil. Een teefje kan al met 6 maanden oud gesteriliseerd worden. Maar ook als uw teefje al ouder is is het verstandig haar zo gauw mogelijk te laten steriliseren. Het castreren van reuen stelt AAI niet verplicht maar gezegd moet worden dat het castreren van reuen in veel gevallen probleemgedrag voorkomt of oplost, het is dus wel iets om te overwegen.
Heeft Stichting AAI ook een opvang of pension voor mijn AAI-hond als ik op vakantie ga?
Nee. In principe bent u er zelf verantwoordelijk voor om tijdig een geschikt opvangadres voor de hond te vinden wanneer u op vakantie gaat.
Mag ik mijn AAI-hond meenemen naar het buitenland?
Dit mag voor vakantie wel, maar we raden het niet aan. De vaak lange reis en de warmte zijn voor uw hond niet prettig en de houding van de lokale bevolking t.o.v. honden is vaak alles behalve diervriendelijk. Daarnaast komen er in het buitenland (zelfs al in België en Frankrijk) vervelende ziektes voor als Leishmaniose, Ehrlichiose, Hartworm en de diverse tekenziektes (zie ook de info onder de knop Diversen/Hondenziektes). Als u toch besluit de hond mee te nemen, informeer dan bij uw dierenarts naar preventieve middelen tegen deze ziektes.
Het is in principe niet toegestaan de AAI-hond mee te nemen wanneer u emigreert. De situatie is in het buitenland nu eenmaal over het algemeen onveilig voor honden. In veel landen lopen huishonden het risico vergiftigd te worden door minder diervriendelijke omwonenden en als de hond bij het wandelen wegloopt of verdwaalt is de kans groot dat hij wordt afgeschoten, vergiftigd of (opzettelijk) overreden. En dan zijn er natuurlijk nog de eerder genoemde buitenlandse ziektes. Ook in verband met de nazorg wil AAI liever niet dat de hond ''buiten bereik'' is. In sommige gevallen wordt wel toestemming gegeven maar dit dient vooraf met het AAI-bestuur overlegd te worden.
Wat betekent ‘Nazorg’ bij stichting AAI?
Nazorg betekent dat u het hele hondenleven lang terecht kunt bij stichting AAI met vragen of problemen. Wanneer u om de een of andere reden niet meer voor de hond kan zorgen, zal de hond altijd teruggaan naar Stichting AAI die voor een herplaatsing zorgt. Nazorg betekent dus níet dat u elk jaar gebeld wordt met de vraag hoe het met uw hond gaat. In de regel houdt de contactpersoon in de eerste periode na plaatsing contact en na circa 9 maanden wordt u gebeld door medewerker nazorg. Uiteraard vinden wij het heel leuk van tijd tot tijd eens wat te horen of een foto’tje te ontvangen. Dit wordt dan bewaard in het dossiertje van uw hond.
Mijn hond is weggelopen: wat te doen?
1. Chip registreren op naam van de persoon bij wie de hond
is weggelopen (als dat nog niet gebeurd is)
2. Dierenambulance informeren
3. Plaatselijke asielen informeren
4. Politie informeren
5. Evt. Boswachterij informeren
6. Melden bij Amivedi
7. Melden bij Global Pet Alert
8. Melden bij de Hereniging (per provincie)
9. Poster maken en verspreiden
10. Evt. Facebook delen
11. Facebook app: Waar is onze angel: http://www.waarisonzeangel.nl/