Charly: een gouden hond in een gouden mandje. Geboren 08-09-2007 - overleden 19-12-2018.
Charly met 3 maanden opgehaald bij een gastgezin van stichting AAI. Een pup opvoeden geeft veel werk maar ook veel voldoening. Charly groeide op met de kleinkinderen waar we op pasten. Hij was van het begin aan heel rustig en lief, ook de allerkleinste konden hem een brokje geven, hij pakte het altijd voorzichtig aan. Ook met poezen was hij makkelijk, als we ergens kwamen waar poezen waren, hoorden die daar. Natuurlijk op straat heeft hij menige poes de stuipen op het lijf gejaagd.
Levensloop Charly; leuke ondeugende pup, buiten altijd bezig in de tuin met gaten graven, vijgen boompje uit de pot en opvreten enz, binnen nooit iets kapot gebeten.
Charly had een dekbed, die weleens rommelig lag, dan stond hij erbij te kijken, keek naar ons, dan ging een van ons erheen en zei dan och och wat een rommelige bed, legden het goed waarna meneer met een tevreden kreun ging liggen. Maar we deden ook wel eens alsof we het niet zagen, dan blafte hij even.
Wat wij zo knap vonden, dat elke middag hetzelfde loopje rechtsom, 1x in de week naar de visboer linksom, dan zei Jaap we gaan naar de visboer, hij ging linksom en liep voor Jaap aan de lange lijn zo naar de visboer.
Zo ook als we op vakantie waren geweest in het buitenland(dan logeerde hij altijd bij zus en zwager) dan ging Jaap ‘s morgens naar het park, altijd linksom, maar Jaap wilde even naar de volkstuin, en zei we gaan naar de tuin Charly. Charly gaat rechtsom en loopt zo naar het hekje, wat toegang geeft tot de tuin.
Als de kleinkinderen hun speelgoed tentjes hadden opgezet, ging Charly altijd voor de tentjes liggen, heel lief, ook wel eens lastig voor de kleintjes maar die speelden dan dat ze een waakhond hadden.
Op een winterdag staat Jaap drijfnat voor de deur, ik zeg hee regent het? Wat bleek Charly was door het ijs gezakt en lag met z’n voorpoten op het ijs, gaf ook geen blaf, bleef op zijn redder wachten. Nooit meer los laten lopen met ijs.
Charly ging nooit liggen in de auto, had in zijn puppy tijd last van hyperventileren in de auto. Als het donker was, deden we achterlicht aan dan was het goed. Na verloop van tijd was het over.
Charly had in zijn puppy tijd een vriendinnetje Lyke, een Friese stabij, we pasten over en weer op de honden. Dit was liefde voor het leven, als hij maar dacht dat hij Lyke zag, moest hij die kant op. Ze hebben heel wat afgespeeld, Lyke kon goed zwemmen, en haalde alle balletjes op die te ver waren gegaan want Charly wilde altijd vast grond onder de poten hebben.
.jpg)
Op vakantie in Nederland ging hij altijd mee, ook met de familie uitjes in een groot huis, kleinkinderen vonden het prachtig om met zo’n grote hond te wandelen.
Hij kon in gebieden waar herten of konijnen waren niet los, hij heeft ons menig schrik aangejaagd door achter een hert aan te gaan in de Ardennen. In zijn jonge jaren is hij een keer over een sloot gesprongen achter een haas aan (in het park waar we hem altijd los konden laten). Het heeft een hele tijd geduurd voor hij uitgeraasd was, er liepen gelukkig geen schapen.
Charly blafte altijd keurig als hij weer naar binnen wilde, ook als de deur een beetje open stond, zelfs de poes doet de deur verder open.
Het laatste jaar had Charly steeds een hardnekkige oorontsteking, en hij zakte zomaar door zijn poten kon dan ook niet direct opstaan. Kon daarna gewoon weer lopen, paste het wat aan, en ging weer een hele tijd goed. Bleek bij controle ook en hartruis te hebben.
Dat door zijn poten zakken, kwam laatste drie maanden steeds vaker voor. Hebben nog natuurlijke middelen gebruikt, knapte hier wel goed van op, maar het hart ging steeds slechter functioneren. Maandagavond 17 december voor het laatst buiten geweest. We waren weer bij de dierenarts geweest, die zei al dat we rekening moesten houden dat Charly het niet ging redden). Dinsdag kon Charly niet meer opstaan, ‘s nachts bij hem gebleven en woensdag 19 december hebben we Charly moeten laten inslapen. We hebben 11 jaar voor hem mogen zorgen.
Jaap en Frieda Vries, Midwoud
.jpg)